خیر ؛ عصب گیری دندان شیری ارتباطی به دندان دائمی ندارد و کاملاً مجزا هستند چون ریشه های دندان شیری و دائمی کاملاً از هم جدا هستند . درمان ریشه دندان شیری آلوده ، باعث ایجاد محیطی تمیز و عاری از میکروب در زیر ریشه دندانهای شیری ؛ که همان محل قرار گیری دندانهای دائمی می باشد ، می گردد . باقیماندن عفونت در ریشه دندان شیری ، محیطی آلوده در زیر ریشه های دندان شیری ایجاد کرده و آسیب به جوانه دندان های دائمی که در آنجا واقع هستند می زند .
هیچ کودکی را نمی شود به هیچ دلیلی از لذت های دوران شیرین کودکی محروم کرد. حقیقت این است که مواد قندی به خصوص قند های ساده مانند آن چه در شکلات، شیرینی و آبمیوه و نوشابه ها هستند عامل اصلی پوسیدگی های دندانی هستند ولی تنها علت پوسیدگی این مواد غذایی نیستند..باید توجه داشت که ترتیب و توالی مصرف مواد قندی مهم تر ازمیزان مصرف آن ها است یعنی اینکه وقتی دندان های کودک شما مدت زمان زیادی با مواد قندی مواجه باشد، میزان پوسیدگی بیشتر می شود. در مورد آدامس ها قضیه فرق می کند مواد قندی ادامس ها پوسیدگی زاست ولی عمل جویدن آدامس بزاق را افزایش داده و به همراه حرکت دهان و زبان اثر مثبتی در جلوگیری از پوسیدگی دارد. آدامس های با قند های ضد پوسیدگی (آدامس های حاوی زایلتول) یا آدامس های بدون قند که در بازار با تنوع زیادی به فروش می رسند، برای کودک شما پیشنهاد می شوند. با نظارت بر مواد غذایی و نحوه مصرف آن ها، سلامت و بهداشت دهان و دندان آن ها را در اینده تضمین کنیم
متأسفانه یک باور نادرست در بین مردم وجود دارداین است که چون دندان های شیری موقتی هستند و در نهایت خواهند افتاد، بنابراین اگر دچار پوسیدگی، درد یا آبسه شدند، به نگهداری آنها از طریق انجام درمان ترمیم یا عصب کشی دندان نیازی نیست. بر خلاف این تصور، دندان های شیری بدلایل مختلف اهّمیت بسیاری دارند. دندان های شیری نقش مهمی در جویدن غذا، کسب مهارت تکلم و نیز زیبایی چهره و اعتماد بنفس کودک دارند. همچنین این دندان ها به عنوان یک فضانگهدارنده طبیعی برای دندان های دائمی زیرین خود عمل می کنند یعنی حضور آن ها به دندان های دائمی کمک می کند که در زمان مناسب و در محل صحیح خود رویش پیدا کنند. کشیدن یا از دست دادن زودهنگام دندان های شیری، می تواند باعث کوچک شدن طول قوس فکی و بنابراین نامرتب شدن دندان های دائمی که چندسال بعد رویش می یابند، شود. این موضوع به احتمال زیاد سبب می شود کودک در آینده نیاز به درمانهای پیچیده و پرهزینه ارتودنسی و جراحی فک برای اصلاح این مشکلات پیدا کند. بنابراین با توجه به اهمیت دندان های شیری باید این دندان ها تا سنی که به طور طبیعی می افتند، حفظ شوند.
دندانهای آسیای انتهایی که در ۲ تا ۲/۵ سالگی رویش میکنند نقش مهمی در جویدن غذا دارند و تا سن ۱۱ تا ۱۲ سالگی در دهان باقی میمانند و قرار نیست به این زودی لق شوند ، فرزند شما که ۴ سال دارد تا ٨ سال دیگر با کمک این دندانها غذای خود را می جود پس در غیاب آن دندانها عمل جویدن بخوبی انجام نگرفته و باعث ناراحتی واختلالات گوارشی میشود . همچنین این دندانها فضای مورد نیاز برای رویش دندان زیرشان که دائمی هستندرا تا ١٢ سالگی حفظ میکنند و درمان به موقع آنها باعث میشود جواب بهتری از درمان بگیریم و بتوانیم خود دندان را حفظ کنیم و از نقش جوندگی آنها هم برخوردار شویم , درصورت دیر درمان شدن آنها چنانکه آلودگی و عفونت به ریشه های دندان آسیب جدی رسانده باشد و نتوانیم دندان را حفظ کنیم باید فضای آنرا با وسیله ای بنام فضا نگهدار حفظ کنیم تا فضای لازم برای رویش دندانهای دائمی در اثر حرکت دندان های پشتی از بین نرود .
